Απόστολος Καλτσάς
Ο Απόστολος Καλτσάς γεννήθηκε στη Λαμία. Ξεκίνησε να ασχολείται με τη μουσική από τα παιδικά του χρόνια, μαθαίνοντας ακορντεόν στο Δημοτικό Ωδείο Λαμίας. Αργότερα, μεταπήδησε στο πιάνο και τα κρουστά, μέχρι που τον κέρδισε το ηλεκτρικό μπάσο, το οποίο σπούδασε στο Ωδείο Τέχνης του Γιώργου Φακανά, στην Αθήνα,όταν πια είχε εισαχθεί στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών. Ασχολήθηκε ενεργά με το θέατρο κι έγραψε πρωτότυπες μουσικές για πολυάριθμες θεατρικές παραστάσεις και χοροθεατρικά δρώμενα για επαγγελματικές και ερασιτεχνικές ομάδες.Την περίοδο 1999-2000, ως υπότροφος του Πανεπιστημίου Αθηνών, διετέλεσε βοηθός του σκηνοθέτη Σπύρου Ευαγγελάτου, στο "Αμφι-Θέατρο". Υπήρξε μαθητής και κατόπιν βοηθός του ηθοποιού και θεατροδιδασκάλου Γιώργου Μπινιάρη, ενός από τους πιο σημαντικούς εμψυχωτές Θεατρικού Παιχνιδιού στην Ελλάδα. Μαζί του πραγματοποίησε πολλά σεμινάρια σε μαθητές και εκπαιδευτικούς σε όλη την Ελλάδα ενώ για πολλά χρόνια δίδαξε ο ίδιος Θεατρική Αγωγή στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση σε διάφορα Σχολεία της Αττικής.Από το 2004 έως το 2012, είναι μέλος του δημοφιλούς συγκροτήματος "Υπόγεια Ρεύματα", αλλά συνεργάζεται τακτικά και με τα μουσικά σχήματα "'Ανεμος", "Τρίφωνο", τον Απόστολο Ρίζο, τον Dirk Pollak (Mecano), τον Θάνο Μικρούτσικο,τη Μαρία Φαραντούρη,τη Μελίνα Τανάγρη,το Γιάννη Κούτρα και πολλούς άλλους. Ως μουσικός - performer έχει εμφανιστεί σε πολλά μουσικά και θεατρικά Φεστιβάλ σε Γαλλία, Πολωνία, Τουρκία, Γερμανία και Η.Π.Α. Το 2005, εξέδωσε την πρώτη του συνθετική δουλειά, με παιδικά τραγούδια για το παραμύθι "Το ασημένιο ρομποτάκι με το κόκκινο φωτάκι" σε στίχους του ποιητή και μεταφραστή Στρατή Πασχάλη (εκδόσεις "Μεταίχμιο") όπου ερμήνευσαν κομμάτια του, μεταξύ άλλων, ο Σπύρος Σακκάς και η Μαρία Ναυπλιώτου.Την περίοδο 2007-2009, ήταν ο επικεφαλής μουσικός και ενορχηστρωτής στην επιτυχημένη παράσταση "Ήρωες" της Ελένης Γκασούκα, στο Θέατρο Μικρό Παλλάς.Το 2010, εκδόθηκε από τη δισκογραφική εταιρεία "Παρουσία", ο κύκλος τραγουδιών με τίτλο "Μυθοτοπία", σε δικούς του στίχους, μουσική και ενορχήστρωση, η οποία προκάλεσε ιδιαίτερη αίσθηση, αποσπώντας εξαιρετικές κριτικές. Στο δίσκο αυτό συμμετέχει μια πλειάδα από τους καλύτερους Έλληνες τζαζ μουσικούς, ενώ ερμηνεύουν γνωστοί καλλιτέχνες, όπως ο Χρήστος Θηβαίος, ο Πάνος Μουζουράκης και η Μάρθα Φριντζήλα.Το 2011 κυκλοφόρησε από την ίδια δισκογραφική εταιρεία, η συνεργασία του με τον Γάλλο ποιητή και performer Jean-Phillip Carlot, με τίτλο "La Colonne", μια αβανγκάρντ συνομιλία μεταξύ μουσικής και λόγου, σε ζωντανή ηχογράφηση. Το 2014 εκδόθηκε η δεύτερη προσωπική του δουλειά με τον τίτλο 'Μικρόγειος' όπου αυτή τη φορά μελοποίησε στίχους και άλλων έξι νέων στιχουργών.Για πολλά χρόνια δίδαξε στα σεμινάρια στιχουργικής του Πολυχώρου Σεμιναρίων του Μικρού Πολυτεχνείου υπό την επίβλεψη της Δήμητρας Γαλάνη.Παράλληλα όλα αυτά τα χρόνια επιμελείται την παραγωγή κι ενορχήστρωση δίσκων άλλων καλλιτεχνών, ενώ εξακολουθεί να ηχογραφεί και να περιοδεύει με ποικίλα μουσικά σχήματα και καλλιτέχνες.
ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΚΑΙ ΕΚΦΡΑΣΤΙΚΟΤΗΤΑ
Πόσες φορές δεν έχουμε συγκινηθεί από το τραγούδισμα ηθοποιών που κάθε άλλο παρά σωστή φωνή είχαν αλλά μας μετέφεραν μαγικά το συναίσθημα του κομματιού;
Ονόμασα το μάθημά μου "τραγούδι κι εκφραστικότητα". Οι ηθοποιοί δεν είναι πάντα προικισμένοι με φωνητικά χαρίσματα, ούτε απαιτείται να τραγουδούν με τεχνική αρτιότητα. Είναι όμως επαγγελματική υποχρέωσή τους και βασικό πλεονεκτημά τους το να καταφέρνουν να μεταφέρουν ατόφια την αλήθεια και το πνεύμα των τραγουδιών που καλούνται να ερμηνεύσουν για τις ανάγκες ενός ρόλου. Πρέπει να μπορούν να "δονήσουν", υπερβαίνοντας τεχνικές αδυναμίες αλλά και αποφεύγοντας να ακούγονται σαν ένα καλοκουρδισμένο, ωστόσο άψυχο σολφέζ.
Αυτό επιχειρεί το μάθημά μου μέσα από μουσικοκινητικό και θεατρικό παιχνίδι κι άφθονο αυτοσχεδιασμό: να δώσει στους σπουδαστές 'κλειδιά' για μια σωστή ερμηνεία των τραγουδιών, με βάση την κατανόηση των διαφόρων ειδών τραγουδιού, την ανάλυση, εσωτερίκευση και δραματουργική επεξεργασία των στίχων καθώς και την εκγύμναση της φωνής τους πάνω στο πιάνο, έτσι ώστε να μετατρέψει το πάθος και την εσωτερική φλόγα σε ένα τραγούδι που θα μπορεί να αγγίζει και να συγκινεί.
Παρόλο που κατά τη διάρκεια των μαθημάτων πραγματοποιούνται στοιχειώδεις ασκήσεις διαφραγματικής αναπνοής, αντοχής και τοποθέτησης της φωνής, το μάθημα 'Τραγούδι κι εκφραστικότητα' δεν είναι σεμινάριο Φωνητικής αλλά είναι συμπληρωματικό-και θεωρώ απαραίτητο!-στα κλασσικά μαθήματα Φωνητικής. Στις συναντήσεις μας δίνεται βάρος στην καλλιέργεια της μουσικότητας, στη ρυθμολογία και τη ρυθμική αγωγή, στη στιχουργική ανάλυση και τη διεύρυνση των εκφραστικών μας μέσων, καθώς κάθε τραγούδι προσεγγίζεται ως ένας μικρός μονόλογος με απεύθυνση και παρουσιάζεται ως ατομική παράσταση μέσα στην τάξη.
Το μάθημα είναι ανοιχτό σε όλους.
Πόσες φορές δεν έχουμε συγκινηθεί από το τραγούδισμα ηθοποιών που κάθε άλλο παρά σωστή φωνή είχαν αλλά μας μετέφεραν μαγικά το συναίσθημα του κομματιού;
Ονόμασα το μάθημά μου "τραγούδι κι εκφραστικότητα". Οι ηθοποιοί δεν είναι πάντα προικισμένοι με φωνητικά χαρίσματα, ούτε απαιτείται να τραγουδούν με τεχνική αρτιότητα. Είναι όμως επαγγελματική υποχρέωσή τους και βασικό πλεονεκτημά τους το να καταφέρνουν να μεταφέρουν ατόφια την αλήθεια και το πνεύμα των τραγουδιών που καλούνται να ερμηνεύσουν για τις ανάγκες ενός ρόλου. Πρέπει να μπορούν να "δονήσουν", υπερβαίνοντας τεχνικές αδυναμίες αλλά και αποφεύγοντας να ακούγονται σαν ένα καλοκουρδισμένο, ωστόσο άψυχο σολφέζ.
Αυτό επιχειρεί το μάθημά μου μέσα από μουσικοκινητικό και θεατρικό παιχνίδι κι άφθονο αυτοσχεδιασμό: να δώσει στους σπουδαστές 'κλειδιά' για μια σωστή ερμηνεία των τραγουδιών, με βάση την κατανόηση των διαφόρων ειδών τραγουδιού, την ανάλυση, εσωτερίκευση και δραματουργική επεξεργασία των στίχων καθώς και την εκγύμναση της φωνής τους πάνω στο πιάνο, έτσι ώστε να μετατρέψει το πάθος και την εσωτερική φλόγα σε ένα τραγούδι που θα μπορεί να αγγίζει και να συγκινεί.
Παρόλο που κατά τη διάρκεια των μαθημάτων πραγματοποιούνται στοιχειώδεις ασκήσεις διαφραγματικής αναπνοής, αντοχής και τοποθέτησης της φωνής, το μάθημα 'Τραγούδι κι εκφραστικότητα' δεν είναι σεμινάριο Φωνητικής αλλά είναι συμπληρωματικό-και θεωρώ απαραίτητο!-στα κλασσικά μαθήματα Φωνητικής. Στις συναντήσεις μας δίνεται βάρος στην καλλιέργεια της μουσικότητας, στη ρυθμολογία και τη ρυθμική αγωγή, στη στιχουργική ανάλυση και τη διεύρυνση των εκφραστικών μας μέσων, καθώς κάθε τραγούδι προσεγγίζεται ως ένας μικρός μονόλογος με απεύθυνση και παρουσιάζεται ως ατομική παράσταση μέσα στην τάξη.
Το μάθημα είναι ανοιχτό σε όλους.