Γιώργος Γιαννόπουλος
Γεννήθηκε στην Αρσινόη Μεσσηνίας. Δημοτικό στο χωριό, γυμνάσιο στην Καλαμάτα, λύκειο στην Αθήνα. Μαθήματα βιολοντσέλου. Εγκαταλείπει σε σύντομο διάστημα την επιλογή του λόγω οικονομικής αδυναμίας να αγοράσει όργανο. Τελειώνει το λύκειο και περνάει στην γεωπονική σχολή της Θεσσαλονίκης. Παρακολουθεί ελάχιστα μαθήματα, περισσότερο για να κρατάει την αναβολή του στρατού, και δίνει βάρος σε μαθήματα μουσικής, παράλληλα με δουλειές που κάνει για να επιβιώσει, όπως πουλάει βιβλία και κασέτες μουσικής στην φοιτητική λέσχη, οικοδομές και καπνομάγαζα. Παρακολουθεί μαθήματα πιάνου, αρμονίας και τρομπέτας.
Εκεί στην Θεσσαλονίκη γνωρίζει και συναναστρέφεται σπουδαίους μουσικούς καλλιτέχνες. Δεν αποδέχεται την πρόταση του δάσκαλου του Βαγγέλη Γκεμιτζή για διορισμό του ως συμβασιούχος τρομπετίστας στην φιλαρμονική του δήμου Καλαμαριάς, γιατί συγκρούονται τα καλλιτεχνικά του σχέδια με την παραπάνω πρόταση και σε συνδυασμό μ’ έναν αναπάντεχο χωρισμό, φεύγει για το Παρίσι, μήπως και βρει εκεί το καλλιτεχνικό όνειρο της ζωής του.
Μετά από ένα μικρό διάστημα παραμονής του εκεί, και αφού συναναστρέφεται με καλλιτέχνες της μουσικής και του θεάτρου, επιστρέφει στην Αθήνα πια, για να κάνει το όνειρο της ζωής του πραγματικότητα. Δίνει εξετάσεις και περνάει στην Δραματική Σχολή Αθηνών του Γιώργου Θεοδοσιάδη. Από το πρώτο κιόλας έτος της σχολής, συμμετέχει μετά από οντισιόν στην πολυσυζητημένη παράσταση «ΛΥΣΙΣΤΡΑΤΗ» του Αριστοφάνη. Τελειώνει με άριστα την δραματική σχολή και από τότε εργάζεται ανελλιπώς, στο θέατρο, στον κινηματογράφο και στην τηλεόραση.
Καλλιτεχνικές στιγμές που τον καθόρισαν στο θέατρο είναι, ο ρόλος του «Συγγραφέα Καζαντζάκη», στο έργο «Ζορμπάς»,ο ρόλος της «Γκρέτα», στο έργο «Μπεντ και ο ρόλος «10», στους !2 ενόρκους.
Στον κινηματογράφο έχει παίξει σε πάνω από 35 ταινίες, μικρού και μεγάλου μήκους, με ξεχωριστές συμμετοχές, από τις πτυχιακές του εξετάσεις ακόμα, στον «Λιποτάκτη» και «Στα χρόνια της μεγάλης ζέστης». Έχει συμμετάσχει σ’ όλες σχεδόν τις ταινίες του Νίκου Γραμματικού, με ξεχωριστή την συμμετοχή του στην ταινία «Η εποχή των δολοφόνων, όπου και πρωταγωνιστούσε. Μεγάλη επιτυχία που τον καθόρισε τα τελευταία χρόνια, ήταν στην ταινία του Γιάννη Οικονομίδη, «το μικρό ψάρι», που συμμετείχε στο διεθνές φεστιβάλ του Βερολίνου, με την κλασσική πια ατάκα του που έγινε viral «πως τους πετσόκοψες έτσι».
Στην τηλεόραση, ξεχωρίζει, στο ρόλο του «Στράτου» στην «Βεντέτα», στον «Κόκκινο κύκλο», «Δέκατη εντολή», όπως επίσης στον χαρακτηριστικό κωμικό ρόλο του «Γαργαμπίκα» στο «Αχ! και να ’ξερες» του Πάνου Κοκκινόπουλου και στο κλασσικό πια ρόλο του Χαμπέα στη σειρά «το σόι» που προβάλλεται δέκα χρόνια στην τηλεόραση του alpha.
Μια δική του «ατάκα» με φιλοσοφική διάσταση, είναι αυτό που προτείνει τα τελευταία χρόνια, ως δάσκαλος σε Δραματικές σχολές που διδάσκει, αλλά και σε συνεντεύξεις του, λόγω της εργασίας του. « Οι ταμπέλες είναι για τους δρόμους και οι ετικέτες για τα τετράδια»
Δύο αρχαία γνωμικά τον καθόρισαν στην ζωή του και έτσι συνεχίζει να παλεύει και να αγωνίζεται, για το μεγαλύτερο αγαθό, που είναι η ζωή.
«Τα αγαθά κόποις κτώνται» και το «πάν μέτρον άριστον» και πως όλα αυτά κατακτιούνται με, δύο βασικές αρετές, την επιμονή και την υπομονή στον στόχο.
Εν κατακλείδι, πιστεύει, πως μόνο με την ΑΓΑΠΗ, δημιουργούνται τα ΠΑΝΤΑ ΟΛΑ.
ΥΠΟΚΡΙΤΙΚΗ
Μέσα από το μάθημα της υποκριτικής, θα πετσοκόβουμε, τις δεισιδαιμονίες, τις ιδεοληψίες, τις σεμνοτυφίες και τις προκαταλήψεις, που μας στερούν την ελευθερία μας. Έτσι μαζί, θα ανακαλύψουμε την αγάπη, και μέσα από αυτήν, θα βρούμε την ταυτότητα μας και επομένως την ελευθερία μας. Γιατί μόνο όταν είσαι ελεύθερος, δημιουργείς.
Θα δουλέψουμε σκηνές και από το σινεμά και την τηλεόραση.
Το μάθημα είναι ανοιχτό σε όλους.