Αποστόλης Ψαρρός
ο Αποστόλης Ψαρρός γεννήθηκε στην Αθήνα.
ΣΠΟΥΔΕΣ:
- Απόφοιτος της Δραματικής σχολής Εθνικού Θεάτρου (2010)
- Θέατρο Των Αλλαγών
- 3rd International Festival Of Making Theater
- Σεμιναρια με τον Ron East (School of Physical Theatre, London)
- Διεθνές φεστιβάλ δραματικών σχολών
- Masterclass στο Piccolo Teatro στο Μιλάνο
ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ:
- "Βάτρα - Χ" (Εθνικό Θέατρο)
- "Τιτανικός" (Εθνικό Θέατρο)
- "Δολοφονία του Μαρά" (Εθνικό Θέατρο)
- "Συρανό Ντε Μπερζεράκ" (Εθνικό Θέατρο)
- "Τρισεύγενη" (Εθνικό Θέατρο)
(Με τους αντίστοιχους σκηνοθέτες: Δημήτρη Λιγνάδη, Κων/νο Ρήγο, Έφη Θεοδώρου, Νίκο Καραθάνο και Λυδία Κονιόρδου.)
- "Σπίτι της Μπερνάρντα ’λμπα" (Θέατρο Eliart) σκηνοθεσία Ζωής Ξανθοπούλου
- "Ί.Χ.Ν.Η" σκηνοθεσία Γιάννη Κωνσταντακόπουλου (Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης).
- "Πλούτος" του Αριστοφάνη σκηνοθ. Τσέζαρις Γκραουζίνις, Δη.Πε.Θε Πάτρας (θέατρο Απόλλων) Πάτρα & (θέατρο Εμπορικόν) Αθήνα.
- ''Μαρμαρού η γυναίκα Βρυκόλακας'' σε σκηνοθεσία Μαρίας Αιγηνίτου (Θέατρο Μπιπ)
- "Λογοχανείο" του Γιάννη Ζευγώλη (Θέατρο Αλκμήνη)
- "B CIRCULUS" της Ζωής Ξανθοπούλου σε σκηνοθεσία της ίδιας
- "Δον Ζουάν" (κρατώντας τον ομώνυμο ρόλο),σκηνοθεσία Ζωής Ξανθοπούλου ( θέατρο beton7& θέατρο Φούρνος).
- "Όνειρο Θερινής Νυκτός"- Φεστιβάλ Αθηνών σε σκηνοθεσία Μαργαριτας Αμαραντιδη.
-"όποιος θέλει να χωρίσει να σηκώσει το χέρι του" σκηνοθεσία Γιώργου Καπουτζίδη θέατρο ΗΒΗ
ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ - ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΕΣ :
- "Σημειώσεις ενός Τρελού" ένα ημιτελές διήγημα του Λέον Τολστόι (εκδοτικός οίκος Αλεξάνδρεια) & (πολυχώρος Βρυσσάκι)
Για την παράσταση αυτή απέσπασε το 1ο βραβείο καλύτερης παράστασης σε διαγωνιστικό φεστιβάλ μονόλογων.
- Στα βραβεία θεάτρου Κάρολος Κουν στο Μέγαρο Μουσικής έλαβε μαζί με την ομάδα UBUNTU βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου καλλιτέχνη από την Ένωση Κριτικών Θεάτρου και Μουσικής για το"Διαβολιάδα" του Μ. Μπουλγκάκωφ σε σκηνοθεσία Ελεάννας Τσίκλη (πολυχώρος BIOS).
- "Στο Μέχρι να μας Χωρίσει ο Θάνατος" του Ρεμί Ντε Βος κέρδισε το 1ο βραβείο καλύτερης παράστασης στο Φεστιβάλ κωμωδίας «φτερά στους νέους δημιουργούς».
- "Ηρακλής ο Γενναίος" σε δική του σύλληψη,κείμενο και παραγωγή (θέατρο Φούρνος).
- "Ο Βασιλιάς Ιωάννης" του Ουίλλιαμ Σαιξπηρ [θέατρο vault]
- "Η μικρή γοργόνα" (παιδικό) του Χανς Κρίστιαν ’ντερσεν [Πολυχώρος Πόλις]
ΔΙΔΑΚΤΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ:
Δίδαξε υποκριτική και αυτοσχεδιασμό στον πολυχώρο τέχνης St.Art, Πυξίδα, SYN festival [στο Εδιμβούργο], στο Ωδείο Όπερα, στο Πολιτιστικό Ίδρυμα Ομιλου τράπεζας Πειραιώς, και τα τελευταία 8 χρόνια στην θεατρική ομάδα Πανεπιστημίου Πειραιά σκηνοθετώντας τα: ''έτσι πεθαίνει ο έρωτας'' του Λ. Τολστόι, τα ''Ανδρείκελα'' θεατρική σύνθεση, ''ζητείται κλόουν ηλικιωμένος'' του Ματέι Βισνιεκ. "Αντιγόνη" του Σοφοκλή, "Φανταστικές ιστορίες" του Ερμαν Εσσε, Δον Κιχώτης του Θερβάντες, Ρωμαίος και Ιουλιέτα του Σαίξπηρ
ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ:
- ''Βασιλιάδες'' Mega Channel σε σκηνοθεσία Πιέρρου Ανδρακάκου
- "Την Μάνα μου την Λένε Γιάννη" διαδικτυακή μαύρη κωμωδία του Αnt1webtv σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Θάνου
- " Κρατάς μυστικό;" Alpha σκηνοθεσία Αντώνη Αγγελόπουλου
- "τούρτα της μαμάς" των Ρήγα-Αποστόλου ΕΡΤ
-"Σέρρες" Γιώργου Καπουτζίδη σκηνοθεσία Σταμάτη Πατρώνη Αντ1
Το 2017 Ίδρυσε το θεατρικό γκρουπ Πρactors με την πρώτη τους παραγωγή "Φλωρεντινή Τραγωδία" του Όσκαρ Ουάιλντ στο off off festival του Επί Κολωνώ, στο θέατρο Φούρνος και σε συμπαραγωγή με το πολιτιστικό ίδρυμα ομίλου Πειραιώς στον Βόλο.
Ακολούθησαν οι παραστάσεις: "Κρίστοφερ" (2019) θέατρο Άβατον, "Παντρολογήματα" του Γκόγκολ(2020) θέατρο Φούρνος.
ΥΠΟΚΡΙΤΙΚΗ - ΚΙΝΗΣΗ
Εν αρχή ην το σώμα.
Όταν σκεφτόμαστε υπερβολικά ή έχουμε άγχος, είμαστε σκυθρωποί, όταν χαιρόμαστε ο θώρακας μας ανοίγει ελαφρώς,όταν είμαστε ανυπόμονοι τα δάκτυλα μας κινούνται ασταμάτητα, όταν φοβόμαστε το σώμα μας συρρικνώνεται. Για κάθε ανθρώπινη συμπεριφορά, το σώμα μας έχει μια διαφορετική προσέγγιση. Εκείνο έχει μνήμη και "τοποθετείται"στον χώρο κατάλληλα ώστε να ανταποκριθεί όπως αρμόζει στην εκάστοτε περίπτωση.
Η προσέγγιση οποιουδήποτε ρόλου του αρχαίου δράματος αποτελεί πάντοτε ένα μεγάλο στοίχημα για τους ηθοποιούς. Δίχως να έχουν σωθεί συγκεκριμένες οδηγίες σκηνικής ερμηνείας, το μόνο που γνωρίζουμε είναι πως επρόκειτο για ένα "ακρόαμα". Ένα ακουστικό θέαμα δηλαδή στο οποίο οι θεατές επικεντρώνονταν σ'αυτό που άκουγαν από τους ηθοποιούς που βρισκόταν πίσω από τις μάσκες. Σήμερα συχνά επικρατεί ένας ανεξήγητος φόβος αντιμετώπισης αυτών των ρόλων, πιθανόν λόγω του δέους που προκαλούν τα έργα των τραγικών ποιητών μας. Ωστόσο αυτό που μπορεί να μας προκαλέσει δέος , είναι το ότι τα αρχαία κείμενα μπορούν να αποτελέσουν ένα μοναδικό εφαλτήριο για απίστευτες σωματικές δυνατότητες και προοπτικές που δεν έχουμε φανταστεί.
Με οδηγό το σώμα μας λοιπόν θα προσεγγίσουμε ρόλους από το αρχαίο δράμα, δανειζόμενοι στοιχεία από το θέατρο φόρμας, την comedia del arte,τα καρτούν, τις μάσκες, την ιδιοσυγκρασία μας και κυρίως, την φαντασία μας.
Το μάθημα είναι ανοιχτό σε όλους.